10. De laatste twee stage weken

Hallo Allemaal,

Na een super vakantie met pap, mam en Daphne gehad te hebben, komt het einde van mijn stage periode steeds dichterbij. Nog maar twee stage weken. Hier een update van afgelopen week.

Op dinsdag 3 mei had ik nog lekker een dagje vrij om na te genieten van de vakantie die we met z’n drietjes gehad hebben. Ik heb die dag wasjes gedraaid en nog enkele dingen voor stage gedaan. Verder heb ik een heerlijke rustige dag gehad.

Op woensdag was het weer tijd voor stage. Het was even wennen om na de vakantie weer naar stage te gaan. Iedereen binnen Woodside was blij om me weer te zien en vroeg hoe de vakantie met mijn ouders geweest was. Ikzelf was natuurlijk ook blij om iedereen weer te zien. De residenten en medewerkers hebben tijdens de stage toch een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Na de dagelijkse routine heb ik nog enkele dingen gedaan om mijn projecten helemaal af te ronden. De dag is weer echt omgevlogen en het einde van de stage komt steeds dichterbij.
Het was die dag natuurlijk dodenherdenking in Nederland. ’s Avonds hebben Lisa en ik hier ook even bij stilgestaan door om 20.00uur 2 minuten stil te zijn. De rest van de avond was een echte luier avond!

Op donderdag stond er weer een stagedagje voor de deur. Ik ben op stage al langzaam begonnen met het maken van foto’s van enkele residenten binnen Woodside. De medewerkers benoemen iedere dag weer dat het einde langzaam in zicht is. Dit brengt gemengde gevoelens met zich mee. Uiteraard ben ik blij om over enkele weken iedereen weer te zien, maar het is natuurlijk ook moeilijk om tegen de mensen hier gedag te zeggen. Na stage zijn we ’s avonds naar 1st Thursday, in Breestreet, geweest. Op 1st Thursday zijn alle kunstgalerijen gratis geopend en zijn er een hoop mensen op straat te vinden. Iedereen geniet van de muziek die gedraaid wordt en staat met een lekker drankje in de handen. Zo hebben wij onze donderdagavond dus ook doorgebracht. Genietend met een lekker drankje!

Op vrijdagochtend zijn Lisa, Rachel en ik op tijd opgestaan. We hadden namelijk met z’n drietjes een nogal spannende en interessante activiteit op de planning staan. We mochten namelijk met Lisa en haar supervisor mee naar het mortuarium om een autopsie bij te wonen. Nou ik kan jullie vertellen dat dit best een heftige gebeurtenis was om mee te maken. De beelden die ik daar heb waargenomen zal ik niet snel meer vergeten. Het was echt bizar om te horen hoeveel mensen er daar per dag vermoord worden of op een merkwaardige wijze om het leven komen. Deze cijfers zijn echt niet normaal hoog.

Na het mortuarium hebben we de auto gepakt richting Bloubergstrand. Er zou een surfwedstrijd gehouden worden. Dit wilde we natuurlijk wel even met eigen ogen zien. Na een tijdje na de surfers gekeken te hebben, hebben we nog op een terrasje wat gegeten en gedronken. Hierna zijn we weer langzaam terug gereden met nog enkele tussenstops. Zo waren we met z’n drietjes op een heel verlaten stuk strand, maar wauw wat een uitzicht. Hier hebben we zelfs enkele dolfijnen vanuit de verte uit het water omhoog zien springen. Tot slot hebben we nog naar de zonsondergang gekeken vanaf Table View. Zoals de naam al zegt, met uitzicht op Table Mountain. Dat heeft nog enkele mooie foto’s opgeleverd. We hebben de dag afgesloten met enkele potjes Poolen in Stones, de bar waar we vaker Poolen.

Op zaterdag hebben we een rustige ochtend gehad. Rond 4 uur waren we klaar om naar een club te gaan voor een avondje party. We zijn naar Shimmy Beach Club geweest. Dit is een wat chiquere club. Goldfish stond die dag op het programma. Goldfish is een bekend Zuid-Afrikaans DJ duo. Laten we het erop houden dat we het heeeeel gezellig hebben gehad met genoeg drankjes! De rest laten we aan de verbeelding over. ;P We zijn weer veilig en heelhuids thuis aangekomen.

Op zondag hebben we lekker uitgeslapen. Hierna besloten we om te gaan ontbijten in Sea Point. We gingen ervan uit dat het lekker warm zou zijn die dag, dat was namelijk voorspeld. Daar aangekomen was het toch ietsje minder warm dan verwacht. Zeg maar gerust koud in een jurkje hahaha. Na het ontbijt besloten we om dan maar naar Green Point Park te gaan. Hier was het toch ook nog altijd aan de koude kant. Na enkele minuten op het gras gelegen te hebben, besloten we om toch maar terug naar huis te gaan om lekker onder de warme dekens te liggen. We hebben er uiteindelijk een heerlijke rustige luier zondag van gemaakt. We zijn op tijd ons bed ingedoken voor de allerlaatste week stage. 

Maandag rinkelde de wekker weer lekker vroeg. De laatste stage week stond weer voor de deur. Dit zou een moeilijk week worden. Op maandag heb ik gezocht naar een mooie muurschildering die ik zou kunnen maken. Iedere stagiaire die aan het einde van de stage komt, mag namelijk een muurschildering maken om de boel wat op te vrolijken. Aan het einde van de dag had ik besloten welke schildering ik zou gaan maken.

Op dinsdag kregen een hoop residenten de griepspuit. Ik heb hierbij geassisteerd. Na de vaccinatieronde heeft er zich nog een heel water spektakel afgespeeld. De wateraanvoer van de geiser lekte iets. Enkele medewerkers zouden gaan kijken wat het probleem was en zijn dus tussen de kruipruimte van het plafond en het dak naar de waterpijp gekropen. Op het moment dat ze de waterpijp aanraakte knapte de pijp uit elkaar. Aangezien de watertoevoer niet was afgesloten, liep er dus een hoop water uit het plafond. Hierdoor ontstond er een groot gat in het plafond en hadden we een indoor waterval. Binnen enkele minuten stond alles blank. Toen het water uiteindelijk afgesloten was, stak iedereen de handen uit de mouwen. Met alle mogelijke voorwerpen werd het water naar buiten geleid of opgezogen met doeken. Uiteindelijk hebben we al het water opgeruimd gekregen en was het tijd om het gat in het plafond te repareren. Hier heb ik me verder niet mee bezig gehouden. Dat laat ik graag aan de professionals over! :P

Op woensdag ben ik gestart op stage met het maken van mijn muurschildering. De tekening werd op de muur gemaakt, de verf werd bij elkaar gezocht en kranten werden op de grond gelegd. Hierna ben ik langzaam begonnen met de tekening in te kleuren met verf. Langzaam aan verscheen er een mooie muurschildering. Aan het einde van de dag was de muurschildering klaar en moest ik alleen nog mijn quote de volgende dag op de muur schilderen.

’s Avonds stond er een meeting met YPO op het programma. We hebben tijdens deze meeting gedebatteerd over enkele zaken die zich afgelopen periode voor hebben gedaan in en rond Cape Town. Dit was een leuke ervaring, maar ik weet zeker dat debatteren niks voor mij is. ;P

Op donderdag was het International Nurses Day, ofwel dag van de verpleging. Nadat ik mijn quote op de muur had geschilderd was het tijd om deze dag te vieren. Hier vieren ze International Nurses Day namelijk best uitgebreid. Tegen het middaguur moesten alle caregivers, staff-nurses en beide sisters naar een ruimte waarin van alles voorbereid was om deze dag te vieren. Er werd uit de bijbel voorgelezen, er werd gebeden en er werden kaarsjes aangestoken. Na het aansteken van de kaarsen werd de gelofte, die mensen in de zorg hier afleggen, uitgesproken. Er waren ook enkele kleine lekkernijen. Ik dacht dat de viering hiermee afgesloten werd, maar….. dat was niet zo.

Ik werd plotseling naar voren geroepen. De medewerkers van Woodside hadden een verrassing voor me. Ik kreeg een envelop in de handen gedrukt. Hierin hadden ze een gelamineerde foto van pap, mam, Daphne, de medewerkers van Woodside en mij gedaan. Tevens zaten er enkele kaartjes in met lieve berichtjes erop. Ook zat mijn referentiebrief erin. Ik werd door middel van een toespraak bedankt voor mijn inzet en alle dingen die ik gedaan heb binnen Woodside. Tja…. Toen kreeg ik toch echt wel enkele traantjes in mijn ogen. Jeetje wat is ‘Goodbye’ zeggen dan moeilijk. Na enkele knuffels van Sister te hebben gekregen, vonden de medewerkers dat ik toch ook echt wel even moest speechen. Nou bij de eerste drie woorden die ik uitsprak had ik al een brok in mijn keel. Ik kan echt met recht zeggen dat ik heel dankbaar ben dat ik de kans heb gekregen om dit mee te mogen maken en om deze mensen allemaal te mogen hebben ontmoeten. Tijdens mijn speech braken de tranen dan toch echt eventjes door. Natuurlijk werd ik weer eens flink geknuffeld en werden er tissues voor me gehaald. Nou dit was toch zeker een hele grote verrassing!

De rest van de middag heb ik foto’s gemaakt van enkele residenten en afscheid genomen van enkele medewerkers die er op vrijdag niet zouden zijn. ’s Avonds zijn Rachel, Lisa en ik naar het winkelcentrum in Canal Walk gegaan. Hier heeft Rachel enkele afscheidscadeautjes gekocht voor haar stageplek. Hierna hebben we lekker gegeten bij Spur, een echt steak house! Mmmm heerlijk om zo de avond af te sluiten!

Op vrijdag was het dan echt tijd om aan het eind van de dag afscheid te nemen van iedereen. Na nog een hoop foto’s gemaakt te hebben met medewerkers en residenten, kwam het moment van afscheid nemen steeds dichterbij. Natuurlijk heb ik ook een gelddonatie aan Woodside gegeven. Dit geld heb ik met jullie hulp kunnen inzamelen. Ik kan zeggen dat Woodside hier heel erg blij mij is. Aangezien Woodside een non-profit organisatie is en draait op sponsoren, was mijn (en dus ook jullie) donatie meer dan welkom. De donatie wordt gebruikt voor enkele residenten die geen financiële steun krijgen van het thuisfront.

Namens Woodside en natuurlijk mezelf wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie bijdrage aan deze donatie!

Om 15.00uur was het dan toch echt tijd om de laatste knuffels uit te delen en om door de poort te rijden, wetende dat mijn stage hier in Zuid-Afrika erop zit. ’s Avonds zijn Rachel, Lisa en ik bij de Blue Bird Garage Box geweest. Dit is een grote garage box waar allerlei stands staan met etenswaren. Hier hebben we dan ook een lekkere maaltijd uitgekozen. Natuurlijk kon een toetje niet ontbreken. Deze keer kon ik de verleiding net weerstaan en heb ik een heerlijk crêpe met Nutella en kaneelsuiker gehad. Mmmmm….. Heerlijk!

Op zaterdag hadden we eindelijk onze activiteit, die al zo vaak gecanceld was, namelijk het Seal Snorkelen. Op de plek aangekomen kregen we onze wetsuits. Het was al een heel avontuur om onszelf hierin gehesen te krijgen. Uiteindelijk met wat hulp was het dan toch gelukt. Na een korte instructie mochten we de boot op met onze snorkeluitrusting. Daar spotte we al enkele zeehonden. Nadat we de haven verlaten hadden ging de snelheid van de boot al snel omhoog. Na 5 minuutjes gevaren te hebben zagen we het kleine eiland met enkele rotsen. Deze rotsen lagen vol met zeehonden. De medewerkers wisten ons te vertellen dat er zich tussen de 5000 en 10.000 zeehonden op en rondom het eiland bevinden. Niet normaal veel zeehonden en wat een lucht produceren al deze beesten samen zeg! Na nog wat uitleg gekregen te hebben, mochten we het water in met onze flippers. En echt wauw wat een hoop zeehonden en wat komen ze dichtbij. Enkele zeehonden waren zelfs zo nieuwsgierig dat ze af en toe in je handen probeerde te bijten. Dit was natuurlijk bedoeld om te spelen. Aangezien veel zeehonden in april baby zeehonden hebben gekregen, waren er veel kleine zeehondjes in het water. Deze waren in het begin wat schuw, maar naderhand kwamen ze super dichtbij om te spelen. Dit was echt een top ervaring! Ik ben blij dat ik dit toch nog heb kunnen doen hier in Zuid-Afrika.

’s Avonds zijn Lisa, Rachel en ik naar een echt Zuid-Afrikaans restaurant geweest, genaamd Gold. In dit restaurant krijg je verschillende gerechten uit verschillende Afrikaanse landen. Niet alles vonden we even lekker, maar sommige dingen smaakte toch verrassend goed! Tijdens het eten werd er gezorgd voor live entertainment. Zo was er muziek op een groot podium, er werd getrommeld op djembés en er werd veel gezongen en gedanst. Het publiek werd dan ook meerdere keren uitgenodigd om een dansje te wagen, zo ook Lisa! ;P Ons bezoek aan dit restaurant heeft echt verrassend goed uitgepakt en we zijn blij met de ervaring die we hier opgedaan hebben.

Op zondag hebben we weer een rustige dag gehad en hebben we ons tripje weg gepland. Rachel, Lisa en ik gaan komend weekend namelijk nog 4 daagjes naar Durban! Dit is ook een plek in Zuid-Afrika. We gaan hier nog enkele hele leuke dingen doen en vooral genieten van de vakantie die we nu nog hebben voordat Rachel en ik weer terug vliegen naar Nederland.

Jullie zijn weer helemaal op de hoogte van de twee laatste stage weken. Hopelijk lezen jullie mijn blogs nog steeds met plezier! Nog twee weekjes en dan ben ik weer terug. Hier kijk ik stiekem toch langzaam ook wel weer naar uit.

Voor nu nog veel lieve groetjes vanuit Zuid-Afrika!