11. De laatste twee weken in Kaapstad
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
14 Juni 2016 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hallo Allemaal,
Ondertussen ben ik al weer twee weekjes thuis. Ik ben alweer druk bezig met mijn literatuurstudie, dit is onderdeel van het afstuderen. Voor de liefhebbers heb ik nog een update geschreven van de laatste twee weekjes in Kaapstad. Ik heb in die twee weken nog een aantal hoogte punten beleefd. Veel leesplezier!
Op maandag 16 mei had ik een spannende activiteit op de planning staan. Deze activiteit zou ik in mijn eentje gaan uitvoeren. Ik zou gaan skydiven. Voor de leken onder ons, dit betekend dat ik parachute spring uit een vliegtuig. Wat is er nou mooier dan dit te doen boven de kustlijn van Kaapstad. Nadat ik mijn harnas aan kreeg, moesten we nog even wachten. De spanning steeg langzaam, maar uiteindelijk mochten we dan toch echt naar het vliegtuigje lopen. Eenmaal in het vliegtuigje genoot ik van het uitzicht. We vlogen naar een hoogte van 3km. Toen we deze hoogte bereikt hadden, was het tijd om de benen buiten het vliegtuig te hangen. Ik zou als laatste met mijn instructeur springen. De spanning werd nog wat opgevoerd en uiteindelijk was het mijn beurt. Met de benen naar buiten, zittend op het randje van het vliegtuig. Wat vond ik het eng haha. Dan roept de instructeur: “Nog even lachen naar de camera”…….en daar ga je. Waaaaaauuuuuw wat een geweldige ervaring! Na een vrije val van 30 seconden werd de parachute geopend. Ik mocht nog even de parachute besturen en na enkele minuten sta je alweer met beide benen op de grond. Ik heb echt genoten van de sprong en zou het zo nog een keer doen! Wat een top ervaring was dit zeg!
Op dinsdag 17 mei zijn Rachel en ik nog lekker enkele uurtjes naar het strand geweest. Hier hebben we nog even lekker relaxed. ’s Avonds stond er, samen met Lisa en Rachel, een meidenavondje op de planning. We hebben het gezellig gemaakt met lekker hapjes en dingen om te snoepen. Na een gezellige avond hebben we ook nog samen geslapen met z’n 3e in een tweepersoons bed. Wat was het gezellig hihi. Op woensdag en donderdag hebben we er een rustige relax dag van gemaakt.
Op vrijdag zijn er erg vroeg opgestaan. Lisa, Rachel en mijn tripje naar Durban stond op de planning. Gezellig vroeg op het vliegveld en daar nog lekker ontbeten. Na een goede vlucht van 2 uurtjes kwamen we aan in Durban. We zijn hier meteen naar de autoverhuur gelopen, we hadden namelijk een krappe planning voor die dag. Na de auto gecontroleerd te hebben, hebben we ongeveer 3 uur in de auto gezeten van Durban naar Drakensbergen. We zouden namelijk in Drakensbergen (mooi gebergte in Zuid-Afrika) te paard de zonsondergang gaan bekijken. Aangezien we rond 3 uur op locatie moesten zijn hebben we dus een flink stuk in de auto afgelegd. Helaas was er door de bewolking geen zon zichtbaar, maar wat hebben we genoten van het paardrijden door een extreem stil gebied. We genoten van alle rust om ons heen. Aan het einde van de rit stond er nog een heerlijke picknick op ons te wachten. Na het paardrijden moesten we in het donker op zoek naar ons onderkomen voor de nacht, Inkosana Lodge. Een backpackers waar we op een kamer lagen met 6 bedden. Gelukkig waren de overige 3 bedden vrij. We zijn nog ergens wat gaan eten en na het eten vrij snel het bed weer ingedoken. We waren allemaal behoorlijk moe en op zaterdag moesten we alweer vroeg opstaan.
Op zaterdag rinkelde de wekker om 5 uur. Ondanks dat we nog wel moe waren, keken we uit naar de activiteit die we op de planning hadden staan, namelijk de zonsopkomst bekijken tijdens een balloon ride. Wauw ook deze ervaring was weer super. Met z’n drietjes hebben we genoten van de opkomende zon, het uitzicht en van de rust. We konden behoorlijk ver kijken. Na een mooie balloon ride werd natuurlijk de traditie in ere gehouden. Er werd getoost met champagne, dit viel toch wel een beetje zwaar op de vroege ochtend. Wie drinkt er normaal om 8uur ’s morgens al champagne haha, nou ik normaal gesproken niet. We werden opgepikt met een busje en we werden weer naar de loods gebracht waar we vertrokken waren . Daar stond een heerlijk ontbijt op ons te wachten. Hier hebben we lekker van gesmikkeld en gesmuld. Natuurlijk kregen we als kers op de taart ook nog een certificaat.
Na een goed begin van de dag zijn we weer in de auto gestapt. We wilden nog graag naar de Tugela Falls. Dit is de op een na hoogste waterval ter wereld. Na een flink stuk gereden te hebben en de waterval nog niet gevonden te hebben, zijn we toch maar even gaan informeren. De personen daar gaven aan dat we helemaal verkeerd gereden zijn en dat terwijl google maps ons toch echt die kant op stuurde. Na uitleg te hebben gekregen hoe we er dan wel moesten komen, zijn we weer in de auto gestapt. We reden langs de meest arme gebieden, zoals het ‘echte’ afrika bekend staat, de huisjes van klei of van golfplaten, watertanks die de dorpen van water voorzien en veel arme mensen die op straat rondhangen. We werden door veel mensen aan- en nagekeken als weinige blanken in de omgeving.
Na uiteindelijk nog een flink stuk gereden te hebben, kwamen we aan bij een poort. Dit begon ergens op te lijken. Bij de poort kregen we te horen dat we vanuit dat punt nog zo’n 4 uur moesten klimmen om de waterval te kunnen zien. Hier hadden we absoluut geen zin in. Uiteindelijk bleek er ook nog een andere plek te zijn waar we dichter bij de waterval in de buurt konden komen. Met langzaam steeds minder zin zijn we wéér op weg gegaan met de auto. Na weer een flinke rit achter de rug, kwamen we op de plek van bestemming aan. Hier kregen we helaas te horen dat de waterval droog staat, omdat het een droogteseizoen is nu.
Pfff, dat was balen zeg al die uren (ongeveer 7 uur in totaal) gereden voor een waterval die droog blijkt te staan. Natuurlijk hebben we wel onderweg het nodige gezien, maar toch was het even flink balen.
Na deze teleurstelling moesten we weer 3 uur terug rijden naar Durban, waar we de laatste twee daagjes van ons tripje zouden doorbrengen. Na een flinke rit kwamen we aan bij de backpackers, Durban Backpackers on the beach, waar we twee nachtjes zouden doorbrengen. We hadden een mooie locatie uitgezocht, als je de poort uitliep dan liep je zo het strand op. Na nog even enkele boodschappen te hebben gedaan en uiteten te zijn geweest, zijn we redelijk op tijd ons bed in gedoken.
Op zondag hebben we eerst een heerlijk ontbijt gehad bij de backpackers. Hierna zijn we naar U Shaka Marine World gegaan. Hier zit het grootste aquarium van het zuidelijke halfrond. Tevens is er ook een gedeelte met allerlei wildwater glijbanen. Bij het park aangekomen zijn we eerst naar een zeehonden show geweest. Na de zeehonden show zijn we meteen doorgelopen naar de dolfijnenshow. Beide shows waren erg leuk om te zien. Na de shows zijn we nog het aquarium in geweest. Het aquarium is gebouwd in een oud scheepswerf. Wat een hoop verschillende soorten vissen etc. hadden ze hier.
Na het aquarium was het tijd voor de waterglijbanen. We hebben alle glijbanen gehad en sommige zelfs meerdere keren. De spannendste glijbaan was een glijbaan waarbij je een val van 18 meter maakt. Deze glijbaan is de hoogste glijbaan van Afrika. Na de nodige adrenaline hebben we nog heerlijk in het zonnetje liggen luieren. Na afloop van het park hebben we nog een wandeling gemaakt over de wel bekende Golden Mile. Dit is de boulevard langs het strand. Toen het langzaam donker begon te worden, zijn we toch maar weer snel terug naar de auto gelopen. Je moet hier, net zoals in Kaapstad, niet zomaar over straat lopen als het donker is en vooral niet 3 meiden alleen. Na een heerlijke dag zijn we nog wat gaan eten en daarna nog even lui op de bank gehangen bij de backpackers.
Op maandag 23 mei zijn we weer op tijd opgestaan en hebben we weer een lekker ontbijtje gehad. Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt op weg naar een Indiase markt. Na de markt met geurige Indiase specerijen en kruiden, zijn we naar het Moses Mabhida Stadium gegaan. Dit is een van de 10 stadions die gebruikt is tijdens het WK voetbal in Zuid-Afrika in 2010. We zijn met een sky car naar de top van het stadion geweest. Wat een uitzicht hadden we hier over de kustlijn van Durban. Na de sky car besloten we om nog een tour door het stadion zelf te doen. Dit was geen tour te voet, maar een tour per Segway. Wat zijn dat leuke dingen, die segways. We kregen een guide mee en die gaf uitleg over bepaalde aspecten van het stadion. Na de tour was er nog wat tijd over. We zijn dus ook nog even over de boulevard gegaan met de segways.
Na afloop zijn we nog even naar het strand geweest en hebben we een lekkere cocktail gedronken. Hierna was het helaas alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Ons autootje weer ingeleverd met een mooie kilometerstand na 4 dagen. We hebben met ons autootje zo’n 1200km gereden. Ons tripje zat er alweer bijna op. Nog wat gegeten op het vliegveld in Durban en daarna met de laatste avondvlucht terug naar Kaapstad. Wat hebben we van ons tripje genoten!
Bij terugkomst op het vliegveld in Kaapstad werden we opgehaald door ons huisgenootje. Thuis aangekomen zijn we lekker ons bed ingedoken.
De dinsdagavond in ons huis stond in het teken van de National Dish Day. Een aantal huisgenootjes hebben lekkere gerechten gemaakt afkomstig uit het land waar ze vandaan komen. Zo ook wij als Dutchies. Wij hebben lekkere Hollandse spinazie stamppot met spekjes en gehaktballetjes. Dit viel erg goed in de smaak bij iedereen. Ook alle andere gerechten waren heerlijk! Het was een gezellige avond met een hoop huisgenootjes samen.
Op woensdag 25 mei zijn Lisa, Rachel en ik ’s middags naar een bakkerij gegaan. Hier maken ze geen brood, maar alleen heerlijk gebak, cup cakes en bruiloftstaarten. Na een lekker stukje taart gegeten te hebben zijn we weer terug naar ons huis gereden. Die avond hadden we namelijk een speciale avond. Een huisgenootje van ons studeert om chef kok te worden. Voor een schoolopdracht, genaamd Chef’s Table, moesten hij en zijn klasgenootjes voor een aantal gasten (Waaronder wij) gerechten maken en uitserveren met bijpassende wijnen. Het eten was echt heerlijk en de wijn vloeide rijkelijk. Het was een zeer gezellig avondje!
Vrijdag 27 mei was museum dag. Lisa, Rachel en ik zijn allereerst naar het Distrixt Six museum geweest. Na hier even rondgelopen te hebben, zijn we naar het volgende museum gegaan. Het museum wat toen op een bezoekje van ons kon rekenen, was een museum in Groote Schuur, het ziekenhuis. In dit ziekenhuis is de 1ste hart transplantatie ter wereld uitgevoerd. De operatiekamers waren nagebouwd, er stonden zelfs levensechte wassen beelden van medewerkers die bij de operatie aanwezig waren. We kregen een hoop interessante informatie van een medewerker in het museum die de operateur, Dr. Barnard, persoonlijk gekend heeft. Dit museum heeft op ons alle drie veel indruk gemaakt!
Na de musea ben ik kleding, die ik en enkele andere huisgenootjes niet meer nodig hebben, gaan afgeven op mijn stageplek. Er werd voor de laatste keer afscheid genomen op stage. Daarna weer snel naar ons huis teruggereden. ’s Avonds stond er namelijk een afscheidsbraai op de planning. Deze braai werd georganiseerd omdat Rachel, enkele andere huisgenootjes en ik aan het einde van onze stage periode en dus ons verblijf in het huis zijn gekomen. Het was een gezellige avond.
Tijdens de braai kregen we nog het geweldige idee om naar Longstreet te gaan. Rachel, Lisa en ik wilde namelijk nog graag naar de Karaoke Bar. We zijn hier dan ook gezellig naar toe geweest. We hebben luidkeels meegezongen met alle bekende hits die aangevraagd werden door anderen. Na de karaoke bar zijn we nog naar een discotheek geweest en hebben we nog enkele danspasjes gedaan. Na een aantal dansjes hadden we toch wel weer honger gekregen. We hebben wat gegeten en hierna zijn we weer met de taxi naar huis gegaan. Uiteindelijk lagen we om 5.00uur in bed na een zeer geslaagde dag, avond en nacht!
Op zaterdag zijn we ’s middags naar een Rugby wedstrijd geweest. Wat gaat het er hier hard en ruig aan toe zeg. De nodige gewonden gezien, maar wat geeft het een kick om daar te zitten. Na de rugby wedstrijd zijn we naar een Italiaan geweest, waar we lekker hebben gegeten. ’s Avonds zijn we naar het Beerhouse geweest. Ik heb hier genoten van een heerlijke liefmans fruitesse. Na het Beerhouse zijn we nog naar een dansclub geweest waar we nog een aantal dansjes gemaakt hebben. Deze keer hebben we het bescheiden gehouden en lagen we om 1.00uur in bed.
Zondagochtend zijn Rachel, Lisa en ik naar de Hout Bay Market geweest. Hier hebben we lekker ontbeten. Tijdens het ontbijt hebben we zelfs de formule 1 wedstrijd van Monaco gekeken. Na het ontbijt hebben we nog langs de kraampjes gewandeld en hebben we met z’n drietjes eenzelfde armbandje gekocht, als herinnering aan onze geweldige tijd samen in Kaapstad.
Ik heb afgelopen maanden heel veel gedaan, maar er stond toch nog iets op mijn to-do lijstje. Ik wilde namelijk heel graag een kerkdienst in Zuid-Afrika bijwonen. Na de markt zijn we dan ook naar de Hill Song Church gereden. Daar aangekomen leek het gebouw meer op een groot theater. Ook vanbinnen had ik niet het idee dat het een kerk was. Na even nog wat gedronken te hebben, mochten we de zaal in waar de kerkdienst zou plaatsvinden. Rachel, Lisa en ik wisten totaal niet wat we moesten verwachten, maar toen we de zaal inliepen leek het net alsof we naar een concert gingen. Er hingen grote schermen, er waren veel lichtspots en op het podium stonden een gitaar, keyboard, drumstel en enkele microfoons klaar. Wauw dit hadden we niet verwacht! Bij aanvang van de dienst werden alle jongeren opgeroepen om naar voren te komen. Aangezien wij wat afwachtend waren, zijn we blijven zitten op onze plek. De kerkdienst begon…….. en wat er gebeurde had ik echt nog nooit meegemaakt! Er werd heel veel gezongen en muziek gemaakt, alsof ik werkelijk naar een concert zat te kijken. Uiteindelijk ging iedereen terug naar zijn plek. Degene die de dienst zou leiden, leek totaal niet op een priester. Het was een jonge man in een legerjack, iemand die in het dagelijks leven heel stoer en ruig op mensen zou kunnen overkomen. Er werd natuurlijk ook gebeden, maar op een totaal niet te vergelijken manier met een normale katholieke kerk in Nederland. Er was ook een man te gast die sprak over allerlei zaken. Natuurlijk kon de muziek tussendoor ook niet ontbreken. Wauw deze dienst kwam zo hard bij mij binnen! Ik was zwaar onder de indruk, terwijl de tranen gewoon over mijn wangen liepen. Zo intens kwam het binnen! Ik ben blij dat ik deze ervaring nog heb kunnen meenemen!
Op maandag 30 mei wilde ik nog graag naar Wally’s Cave. Deze grot ligt halverwege de berg Lion’s Head. Samen met Rachel en Lisa heb ik de route naar Wally’s Cave afgelegd. Daar aangekomen hadden we een prachtig uitzicht. We hebben leuke foto’s gemaakt en eventjes uitgerust. Hierna hebben we hetzelfde parcours weer naar beneden afgelegd.
We zijn snel naar huis gereden, onder de douche gesprongen en daarna weer in de auto gestapt. Voor Rachel en mijn laatste avond wilde we nog graag met Lisa gaan uiteten. We zijn naar Maestro geweest. Dit is een restaurant aan de zee. We hebben heerlijk genoten van het eten en van onze laatste avond samen. Na het etentje zijn we weer naar huis gereden.
Op dinsdag stonden er nog enkele dingen op de planning. Rachel en ik moesten, na 4 maanden trouwe dienst, afscheid nemen van onze huurauto. Lisa ging voor haar laatste periode juist de huurauto ophalen. Na een hoop gedoe, wat uiteindelijk is opgelost, zijn we snel op weg gegaan naar onze volgende afspraak. We hadden namelijk nog een heerlijke massage op de planning staan. Daar aangekomen mochten we ons lekker ontspannen en kregen we een heerlijke massage. Rachel en ik konden dus heerlijk ontspannen het vliegtuig instappen. ;P
Tot slot moesten de koffers nog ingepakt worden. Hierna ben ik nog even snel onder de douche gesprongen, om fris het vliegtuig in te kunnen stappen. Langzaam werd het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van onze huisgenootjes. Er werd geknuffeld en nog even gekletst. De koffers werden in de auto gelegd en daar gingen we weer, op naar het vliegveld. Lisa was zo lief om ons te brengen, zodat we op het vliegveld pas afscheid van haar hoefde te nemen. ;) Na het nodige gedoe met de koffers, zijn we nog voor het laatst samen wat gaan eten. Een heerlijke hamburger ging er namelijk nog wel in, voordat we door de douane moesten. Toen was het moment toch ook echt daar dat we afscheid moesten nemen van Lisa, ons lieve Liesje! Even geknuffeld en enkele kussen werden er uitgedeeld! Daar gingen Rachel en ik, deze keer niet onze familie op Schiphol achterlatend, maar lieve schat Lisa achterlatend. Door de douane, nog een laatste keer zwaaien en dan moeten we toch echt richting het vliegtuig. Op weg naar de familie in Nederland!
Wauw Lisa en Rachel, ik heb jullie al een aantal keer bedankt, maar zonder jullie was dit nooit zo’n groot succes geweest! We hebben samen heel veel gelachen, geknuffeld, activiteiten ondernomen, soms ook wel eens gehuild, maar ik had dit zeker niet willen missen! Jullie hebben er beide aan bijgedragen dat ik een onvergetelijke tijd heb gehad en veel (levens) ervaringen heb opgedaan.Lieve schatten duizend maal dank voor alles! Hele dikke kussen en knuffels voor jullie!
Om 10.30uur kwam ik, op Woensdag 1 juni, weer aan in Nederland. Ik heb een goede vlucht gehad! Helaas nauwelijks geslapen, maar dat mag de pret niet drukken! Ik was erg blij om iedereen weer te zien. Nu is het weer tijd om terug te gaan naar het “normale leven”. Mijn avontuur zit er op, dit betekend dat jullie helaas mijn blog moeten gaan missen. Ik wil iedereen, die de updates gelezen heeft, heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes en reacties! Wie weet ga ik ooit nog een keer voor langere periode naar het buitenland, maar………. eerst staat afstuderen als HBO-Verpleegkundige op de planning.
Lieve groetjes,
Anke
Ondertussen ben ik al weer twee weekjes thuis. Ik ben alweer druk bezig met mijn literatuurstudie, dit is onderdeel van het afstuderen. Voor de liefhebbers heb ik nog een update geschreven van de laatste twee weekjes in Kaapstad. Ik heb in die twee weken nog een aantal hoogte punten beleefd. Veel leesplezier!
Op maandag 16 mei had ik een spannende activiteit op de planning staan. Deze activiteit zou ik in mijn eentje gaan uitvoeren. Ik zou gaan skydiven. Voor de leken onder ons, dit betekend dat ik parachute spring uit een vliegtuig. Wat is er nou mooier dan dit te doen boven de kustlijn van Kaapstad. Nadat ik mijn harnas aan kreeg, moesten we nog even wachten. De spanning steeg langzaam, maar uiteindelijk mochten we dan toch echt naar het vliegtuigje lopen. Eenmaal in het vliegtuigje genoot ik van het uitzicht. We vlogen naar een hoogte van 3km. Toen we deze hoogte bereikt hadden, was het tijd om de benen buiten het vliegtuig te hangen. Ik zou als laatste met mijn instructeur springen. De spanning werd nog wat opgevoerd en uiteindelijk was het mijn beurt. Met de benen naar buiten, zittend op het randje van het vliegtuig. Wat vond ik het eng haha. Dan roept de instructeur: “Nog even lachen naar de camera”…….en daar ga je. Waaaaaauuuuuw wat een geweldige ervaring! Na een vrije val van 30 seconden werd de parachute geopend. Ik mocht nog even de parachute besturen en na enkele minuten sta je alweer met beide benen op de grond. Ik heb echt genoten van de sprong en zou het zo nog een keer doen! Wat een top ervaring was dit zeg!
Op dinsdag 17 mei zijn Rachel en ik nog lekker enkele uurtjes naar het strand geweest. Hier hebben we nog even lekker relaxed. ’s Avonds stond er, samen met Lisa en Rachel, een meidenavondje op de planning. We hebben het gezellig gemaakt met lekker hapjes en dingen om te snoepen. Na een gezellige avond hebben we ook nog samen geslapen met z’n 3e in een tweepersoons bed. Wat was het gezellig hihi. Op woensdag en donderdag hebben we er een rustige relax dag van gemaakt.
Op vrijdag zijn er erg vroeg opgestaan. Lisa, Rachel en mijn tripje naar Durban stond op de planning. Gezellig vroeg op het vliegveld en daar nog lekker ontbeten. Na een goede vlucht van 2 uurtjes kwamen we aan in Durban. We zijn hier meteen naar de autoverhuur gelopen, we hadden namelijk een krappe planning voor die dag. Na de auto gecontroleerd te hebben, hebben we ongeveer 3 uur in de auto gezeten van Durban naar Drakensbergen. We zouden namelijk in Drakensbergen (mooi gebergte in Zuid-Afrika) te paard de zonsondergang gaan bekijken. Aangezien we rond 3 uur op locatie moesten zijn hebben we dus een flink stuk in de auto afgelegd. Helaas was er door de bewolking geen zon zichtbaar, maar wat hebben we genoten van het paardrijden door een extreem stil gebied. We genoten van alle rust om ons heen. Aan het einde van de rit stond er nog een heerlijke picknick op ons te wachten. Na het paardrijden moesten we in het donker op zoek naar ons onderkomen voor de nacht, Inkosana Lodge. Een backpackers waar we op een kamer lagen met 6 bedden. Gelukkig waren de overige 3 bedden vrij. We zijn nog ergens wat gaan eten en na het eten vrij snel het bed weer ingedoken. We waren allemaal behoorlijk moe en op zaterdag moesten we alweer vroeg opstaan.
Op zaterdag rinkelde de wekker om 5 uur. Ondanks dat we nog wel moe waren, keken we uit naar de activiteit die we op de planning hadden staan, namelijk de zonsopkomst bekijken tijdens een balloon ride. Wauw ook deze ervaring was weer super. Met z’n drietjes hebben we genoten van de opkomende zon, het uitzicht en van de rust. We konden behoorlijk ver kijken. Na een mooie balloon ride werd natuurlijk de traditie in ere gehouden. Er werd getoost met champagne, dit viel toch wel een beetje zwaar op de vroege ochtend. Wie drinkt er normaal om 8uur ’s morgens al champagne haha, nou ik normaal gesproken niet. We werden opgepikt met een busje en we werden weer naar de loods gebracht waar we vertrokken waren . Daar stond een heerlijk ontbijt op ons te wachten. Hier hebben we lekker van gesmikkeld en gesmuld. Natuurlijk kregen we als kers op de taart ook nog een certificaat.
Na een goed begin van de dag zijn we weer in de auto gestapt. We wilden nog graag naar de Tugela Falls. Dit is de op een na hoogste waterval ter wereld. Na een flink stuk gereden te hebben en de waterval nog niet gevonden te hebben, zijn we toch maar even gaan informeren. De personen daar gaven aan dat we helemaal verkeerd gereden zijn en dat terwijl google maps ons toch echt die kant op stuurde. Na uitleg te hebben gekregen hoe we er dan wel moesten komen, zijn we weer in de auto gestapt. We reden langs de meest arme gebieden, zoals het ‘echte’ afrika bekend staat, de huisjes van klei of van golfplaten, watertanks die de dorpen van water voorzien en veel arme mensen die op straat rondhangen. We werden door veel mensen aan- en nagekeken als weinige blanken in de omgeving.
Na uiteindelijk nog een flink stuk gereden te hebben, kwamen we aan bij een poort. Dit begon ergens op te lijken. Bij de poort kregen we te horen dat we vanuit dat punt nog zo’n 4 uur moesten klimmen om de waterval te kunnen zien. Hier hadden we absoluut geen zin in. Uiteindelijk bleek er ook nog een andere plek te zijn waar we dichter bij de waterval in de buurt konden komen. Met langzaam steeds minder zin zijn we wéér op weg gegaan met de auto. Na weer een flinke rit achter de rug, kwamen we op de plek van bestemming aan. Hier kregen we helaas te horen dat de waterval droog staat, omdat het een droogteseizoen is nu.
Pfff, dat was balen zeg al die uren (ongeveer 7 uur in totaal) gereden voor een waterval die droog blijkt te staan. Natuurlijk hebben we wel onderweg het nodige gezien, maar toch was het even flink balen.
Na deze teleurstelling moesten we weer 3 uur terug rijden naar Durban, waar we de laatste twee daagjes van ons tripje zouden doorbrengen. Na een flinke rit kwamen we aan bij de backpackers, Durban Backpackers on the beach, waar we twee nachtjes zouden doorbrengen. We hadden een mooie locatie uitgezocht, als je de poort uitliep dan liep je zo het strand op. Na nog even enkele boodschappen te hebben gedaan en uiteten te zijn geweest, zijn we redelijk op tijd ons bed in gedoken.
Op zondag hebben we eerst een heerlijk ontbijt gehad bij de backpackers. Hierna zijn we naar U Shaka Marine World gegaan. Hier zit het grootste aquarium van het zuidelijke halfrond. Tevens is er ook een gedeelte met allerlei wildwater glijbanen. Bij het park aangekomen zijn we eerst naar een zeehonden show geweest. Na de zeehonden show zijn we meteen doorgelopen naar de dolfijnenshow. Beide shows waren erg leuk om te zien. Na de shows zijn we nog het aquarium in geweest. Het aquarium is gebouwd in een oud scheepswerf. Wat een hoop verschillende soorten vissen etc. hadden ze hier.
Na het aquarium was het tijd voor de waterglijbanen. We hebben alle glijbanen gehad en sommige zelfs meerdere keren. De spannendste glijbaan was een glijbaan waarbij je een val van 18 meter maakt. Deze glijbaan is de hoogste glijbaan van Afrika. Na de nodige adrenaline hebben we nog heerlijk in het zonnetje liggen luieren. Na afloop van het park hebben we nog een wandeling gemaakt over de wel bekende Golden Mile. Dit is de boulevard langs het strand. Toen het langzaam donker begon te worden, zijn we toch maar weer snel terug naar de auto gelopen. Je moet hier, net zoals in Kaapstad, niet zomaar over straat lopen als het donker is en vooral niet 3 meiden alleen. Na een heerlijke dag zijn we nog wat gaan eten en daarna nog even lui op de bank gehangen bij de backpackers.
Op maandag 23 mei zijn we weer op tijd opgestaan en hebben we weer een lekker ontbijtje gehad. Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt op weg naar een Indiase markt. Na de markt met geurige Indiase specerijen en kruiden, zijn we naar het Moses Mabhida Stadium gegaan. Dit is een van de 10 stadions die gebruikt is tijdens het WK voetbal in Zuid-Afrika in 2010. We zijn met een sky car naar de top van het stadion geweest. Wat een uitzicht hadden we hier over de kustlijn van Durban. Na de sky car besloten we om nog een tour door het stadion zelf te doen. Dit was geen tour te voet, maar een tour per Segway. Wat zijn dat leuke dingen, die segways. We kregen een guide mee en die gaf uitleg over bepaalde aspecten van het stadion. Na de tour was er nog wat tijd over. We zijn dus ook nog even over de boulevard gegaan met de segways.
Na afloop zijn we nog even naar het strand geweest en hebben we een lekkere cocktail gedronken. Hierna was het helaas alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Ons autootje weer ingeleverd met een mooie kilometerstand na 4 dagen. We hebben met ons autootje zo’n 1200km gereden. Ons tripje zat er alweer bijna op. Nog wat gegeten op het vliegveld in Durban en daarna met de laatste avondvlucht terug naar Kaapstad. Wat hebben we van ons tripje genoten!
Bij terugkomst op het vliegveld in Kaapstad werden we opgehaald door ons huisgenootje. Thuis aangekomen zijn we lekker ons bed ingedoken.
De dinsdagavond in ons huis stond in het teken van de National Dish Day. Een aantal huisgenootjes hebben lekkere gerechten gemaakt afkomstig uit het land waar ze vandaan komen. Zo ook wij als Dutchies. Wij hebben lekkere Hollandse spinazie stamppot met spekjes en gehaktballetjes. Dit viel erg goed in de smaak bij iedereen. Ook alle andere gerechten waren heerlijk! Het was een gezellige avond met een hoop huisgenootjes samen.
Op woensdag 25 mei zijn Lisa, Rachel en ik ’s middags naar een bakkerij gegaan. Hier maken ze geen brood, maar alleen heerlijk gebak, cup cakes en bruiloftstaarten. Na een lekker stukje taart gegeten te hebben zijn we weer terug naar ons huis gereden. Die avond hadden we namelijk een speciale avond. Een huisgenootje van ons studeert om chef kok te worden. Voor een schoolopdracht, genaamd Chef’s Table, moesten hij en zijn klasgenootjes voor een aantal gasten (Waaronder wij) gerechten maken en uitserveren met bijpassende wijnen. Het eten was echt heerlijk en de wijn vloeide rijkelijk. Het was een zeer gezellig avondje!
Vrijdag 27 mei was museum dag. Lisa, Rachel en ik zijn allereerst naar het Distrixt Six museum geweest. Na hier even rondgelopen te hebben, zijn we naar het volgende museum gegaan. Het museum wat toen op een bezoekje van ons kon rekenen, was een museum in Groote Schuur, het ziekenhuis. In dit ziekenhuis is de 1ste hart transplantatie ter wereld uitgevoerd. De operatiekamers waren nagebouwd, er stonden zelfs levensechte wassen beelden van medewerkers die bij de operatie aanwezig waren. We kregen een hoop interessante informatie van een medewerker in het museum die de operateur, Dr. Barnard, persoonlijk gekend heeft. Dit museum heeft op ons alle drie veel indruk gemaakt!
Na de musea ben ik kleding, die ik en enkele andere huisgenootjes niet meer nodig hebben, gaan afgeven op mijn stageplek. Er werd voor de laatste keer afscheid genomen op stage. Daarna weer snel naar ons huis teruggereden. ’s Avonds stond er namelijk een afscheidsbraai op de planning. Deze braai werd georganiseerd omdat Rachel, enkele andere huisgenootjes en ik aan het einde van onze stage periode en dus ons verblijf in het huis zijn gekomen. Het was een gezellige avond.
Tijdens de braai kregen we nog het geweldige idee om naar Longstreet te gaan. Rachel, Lisa en ik wilde namelijk nog graag naar de Karaoke Bar. We zijn hier dan ook gezellig naar toe geweest. We hebben luidkeels meegezongen met alle bekende hits die aangevraagd werden door anderen. Na de karaoke bar zijn we nog naar een discotheek geweest en hebben we nog enkele danspasjes gedaan. Na een aantal dansjes hadden we toch wel weer honger gekregen. We hebben wat gegeten en hierna zijn we weer met de taxi naar huis gegaan. Uiteindelijk lagen we om 5.00uur in bed na een zeer geslaagde dag, avond en nacht!
Op zaterdag zijn we ’s middags naar een Rugby wedstrijd geweest. Wat gaat het er hier hard en ruig aan toe zeg. De nodige gewonden gezien, maar wat geeft het een kick om daar te zitten. Na de rugby wedstrijd zijn we naar een Italiaan geweest, waar we lekker hebben gegeten. ’s Avonds zijn we naar het Beerhouse geweest. Ik heb hier genoten van een heerlijke liefmans fruitesse. Na het Beerhouse zijn we nog naar een dansclub geweest waar we nog een aantal dansjes gemaakt hebben. Deze keer hebben we het bescheiden gehouden en lagen we om 1.00uur in bed.
Zondagochtend zijn Rachel, Lisa en ik naar de Hout Bay Market geweest. Hier hebben we lekker ontbeten. Tijdens het ontbijt hebben we zelfs de formule 1 wedstrijd van Monaco gekeken. Na het ontbijt hebben we nog langs de kraampjes gewandeld en hebben we met z’n drietjes eenzelfde armbandje gekocht, als herinnering aan onze geweldige tijd samen in Kaapstad.
Ik heb afgelopen maanden heel veel gedaan, maar er stond toch nog iets op mijn to-do lijstje. Ik wilde namelijk heel graag een kerkdienst in Zuid-Afrika bijwonen. Na de markt zijn we dan ook naar de Hill Song Church gereden. Daar aangekomen leek het gebouw meer op een groot theater. Ook vanbinnen had ik niet het idee dat het een kerk was. Na even nog wat gedronken te hebben, mochten we de zaal in waar de kerkdienst zou plaatsvinden. Rachel, Lisa en ik wisten totaal niet wat we moesten verwachten, maar toen we de zaal inliepen leek het net alsof we naar een concert gingen. Er hingen grote schermen, er waren veel lichtspots en op het podium stonden een gitaar, keyboard, drumstel en enkele microfoons klaar. Wauw dit hadden we niet verwacht! Bij aanvang van de dienst werden alle jongeren opgeroepen om naar voren te komen. Aangezien wij wat afwachtend waren, zijn we blijven zitten op onze plek. De kerkdienst begon…….. en wat er gebeurde had ik echt nog nooit meegemaakt! Er werd heel veel gezongen en muziek gemaakt, alsof ik werkelijk naar een concert zat te kijken. Uiteindelijk ging iedereen terug naar zijn plek. Degene die de dienst zou leiden, leek totaal niet op een priester. Het was een jonge man in een legerjack, iemand die in het dagelijks leven heel stoer en ruig op mensen zou kunnen overkomen. Er werd natuurlijk ook gebeden, maar op een totaal niet te vergelijken manier met een normale katholieke kerk in Nederland. Er was ook een man te gast die sprak over allerlei zaken. Natuurlijk kon de muziek tussendoor ook niet ontbreken. Wauw deze dienst kwam zo hard bij mij binnen! Ik was zwaar onder de indruk, terwijl de tranen gewoon over mijn wangen liepen. Zo intens kwam het binnen! Ik ben blij dat ik deze ervaring nog heb kunnen meenemen!
Op maandag 30 mei wilde ik nog graag naar Wally’s Cave. Deze grot ligt halverwege de berg Lion’s Head. Samen met Rachel en Lisa heb ik de route naar Wally’s Cave afgelegd. Daar aangekomen hadden we een prachtig uitzicht. We hebben leuke foto’s gemaakt en eventjes uitgerust. Hierna hebben we hetzelfde parcours weer naar beneden afgelegd.
We zijn snel naar huis gereden, onder de douche gesprongen en daarna weer in de auto gestapt. Voor Rachel en mijn laatste avond wilde we nog graag met Lisa gaan uiteten. We zijn naar Maestro geweest. Dit is een restaurant aan de zee. We hebben heerlijk genoten van het eten en van onze laatste avond samen. Na het etentje zijn we weer naar huis gereden.
Op dinsdag stonden er nog enkele dingen op de planning. Rachel en ik moesten, na 4 maanden trouwe dienst, afscheid nemen van onze huurauto. Lisa ging voor haar laatste periode juist de huurauto ophalen. Na een hoop gedoe, wat uiteindelijk is opgelost, zijn we snel op weg gegaan naar onze volgende afspraak. We hadden namelijk nog een heerlijke massage op de planning staan. Daar aangekomen mochten we ons lekker ontspannen en kregen we een heerlijke massage. Rachel en ik konden dus heerlijk ontspannen het vliegtuig instappen. ;P
Tot slot moesten de koffers nog ingepakt worden. Hierna ben ik nog even snel onder de douche gesprongen, om fris het vliegtuig in te kunnen stappen. Langzaam werd het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van onze huisgenootjes. Er werd geknuffeld en nog even gekletst. De koffers werden in de auto gelegd en daar gingen we weer, op naar het vliegveld. Lisa was zo lief om ons te brengen, zodat we op het vliegveld pas afscheid van haar hoefde te nemen. ;) Na het nodige gedoe met de koffers, zijn we nog voor het laatst samen wat gaan eten. Een heerlijke hamburger ging er namelijk nog wel in, voordat we door de douane moesten. Toen was het moment toch ook echt daar dat we afscheid moesten nemen van Lisa, ons lieve Liesje! Even geknuffeld en enkele kussen werden er uitgedeeld! Daar gingen Rachel en ik, deze keer niet onze familie op Schiphol achterlatend, maar lieve schat Lisa achterlatend. Door de douane, nog een laatste keer zwaaien en dan moeten we toch echt richting het vliegtuig. Op weg naar de familie in Nederland!
Wauw Lisa en Rachel, ik heb jullie al een aantal keer bedankt, maar zonder jullie was dit nooit zo’n groot succes geweest! We hebben samen heel veel gelachen, geknuffeld, activiteiten ondernomen, soms ook wel eens gehuild, maar ik had dit zeker niet willen missen! Jullie hebben er beide aan bijgedragen dat ik een onvergetelijke tijd heb gehad en veel (levens) ervaringen heb opgedaan.Lieve schatten duizend maal dank voor alles! Hele dikke kussen en knuffels voor jullie!
Om 10.30uur kwam ik, op Woensdag 1 juni, weer aan in Nederland. Ik heb een goede vlucht gehad! Helaas nauwelijks geslapen, maar dat mag de pret niet drukken! Ik was erg blij om iedereen weer te zien. Nu is het weer tijd om terug te gaan naar het “normale leven”. Mijn avontuur zit er op, dit betekend dat jullie helaas mijn blog moeten gaan missen. Ik wil iedereen, die de updates gelezen heeft, heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes en reacties! Wie weet ga ik ooit nog een keer voor langere periode naar het buitenland, maar………. eerst staat afstuderen als HBO-Verpleegkundige op de planning.
Lieve groetjes,
Anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
